Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

Αντάρτικο πόλεων

Άδειασέ με από βροχές
μούσκεψα και
κρυώνω

Άτακτος ο νους μου
βρυχάται
στον πόθο

Έξω
λιμάνι έρημο
Μέσα πανικός

Την κόλαση
περιεργάζομαι
νομίζω αμαρτάνω

Τα ΄δωσα όλα
μ' ανάστατη καρδιά
Κι εκείνο το σπαθί απέναντι
δημιουργεί παραισθήσεις

Άμαθο
της νύχτας παιδί
με ύαινες πάντα
πάλευα τις μέρες
Τα βράδια γρυλίζω
να μην ξεχαστώ

Μαζεύω πορείες
ανάκατες με στάχτη
κι αντάρτικο πόλεων
Σου καταθέτω εαυτόν
Μόνο
άδειασέ με απ' τις βροχές