Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

προδοσία



Κουφάλες ζωές
Αφηρημένα σοκάκια
Στήνουν
Ζωές ανέκφραστες
Βιδωμένες στριγκλιές
Ξεχαρβαλωμένων θεών
Με πέος δυσανάγνωστο
Περαστικό
Ούφο
Τρικυμισμένων οχετών.
Τινάζω
Τη ζωή μου
Ανυπόφορα χλευαστικά
Κι ανιστόρητα
Στα κούφια κορμιά
Της πιάτσας
Σε οργή
Κανίβαλης δυστροπίας
Από νότες
Ξεκούρδιστου πιάνου
Καθόλα κόσμιου
Που άσπαστο μένει
Σε παραμονή δήθεν
Όταν μπάταρε ο χρόνος
Σε γεννητικά όργανα
Τάξης δημόσιας
Καθεστώτος πνικτικού
Σε τρελά στενά
Οριστικών αποφάσεων
Μ’ ένα πήδημα για σένα
Κι ένας τάφος σε μένα
Που άργησα πολύ
Να φύγω
Και το φίδι
Άρμεξε
Την οιμωγή της αθωότητας
Με μια πόρτα κατακέφαλα
Από το πουθενά του κόσμου.
Θυμάμαι
Που πάταγα σταφύλια της οργής
Στο μακρινό παρελθόν
Μιας ξέπλεκης ιστορίας.
Ανάθεμα στις διαστροφές
Που πληρώνεις κι αιμορραγείς
Θανατηφόρα κελιά
Που σεργιανάς υπερκόσμια
Για προδομένο πάντα
Ανεξάντλητου «γιατί».
Σε πατάνε και χάνονται
Σε γερνάνε
Γερασμένοι κι ανήλιαγοι
Περαστικοί –
Βιτριόλι και βαμπίρ
Σα να ΄ναι γιορτή
Και μόνο οι πόρνες
Γνωρίζουν τα μυστικά
Της αποκάλυψης. _

Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

παράθυρο του φθινοπώρου



Ένα φθινόπωρο θυμάμαι
έγινα τα φύλλα του
να ζήσεις τον τριγμό μου
Και πιο μετά
παράθυρο έγινα
με στάμπα βροχή -
όραμα των φιλιών σου
Το πότε αποκεφάλισες
την πετούγια μου
δεν το θυμάμαι

Για χρόνια ξέρω
τριγύρναγα
με δαγκωμένο το λαιμό μου
ώσπου μου ράγισαν οι γνάθοι
να κλείσω το χάος της άβυσσος

Κι ας μίκρυνε η σάρκα
θυμάμαι
που αρμένιζες
πότε στο κύμα
πότε στην άμμο –
διαχωριστική γραμμή τα φεγγάρια
τον Αύγουστο

Και βότσαλα θυμάμαι
που ράπιζαν το πρόσωπό μου
απ’ τη μανία σου
να χτυπάς με τα πέλματα
τα κΆστρα των καλοκαιριών μου. _

Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013

ΚΕΡΑΥΝΟΣ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ



Οι διάττοντες μαγεύουν τους νηστικούς.
Τι να τα κάνουν τα πυροτεχνήματα οι μύστες του φωτός -;-
__________ Ματαιόδοξοι αποπροσανατολισμοί των αιώνιων μυστικών. Λακκούβες και στάχτη μετά την αστραπή __________