Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

προςΠοιούμενοι καιροί
























κι αφού με τόσα ποιήματα που ξεφυλλίσατε,
που αποστηθίσατε και χειροκροτήσατε,
που βραβεύσατε και αναρτήσατε,
που κλάψατε μα και που γράψατε,
κι αφού με τόσα, λαπάδες μείνατε
να σας σέρνουν σα ζώα στα σφαγεία
στη δουλοπρέπεια μιας κάλπης
στα συνθήματα, στα δήθεν ονείρατα μιας χαραυγής,
να πιστεύετε σ' ελπίδες, προσποιούμενοι άνθρωπο,
προσποιούνται ποιητήν οι ποιητές σας
την εποχή που θάβετε τα παιδιά σας
και δεν το βλέπετε, και δε γρονθοκοπείτε
και υποκλίνεστε στο σαδιστή σας,
στον κυβερνήτη σας, στον τρόμο του ξεβολέματός σας
απ' τη συνήθεια της μισής μπουκιάς σας,
οι μορφωμένοι απάνθρωποι, τα ανθρωπάρια των χορών σας,
κι οι κύκλοι κλείνουν χτυπώντας προσποιούμενοι αρχή,
κι οι προσποιούμενοι ποιητήν οι ποιητές σας
χορεύουν μαζί σας προσποιούμενοι έρωτα.

Οι τάφοι ανοίγουν ομαδικοί και δεν προσποιούνται.
κι οι χειμώνες έπαψαν να είναι ρομαντικοί._

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015

Κατερίνα
















ένα πρωί, άνοιξε την πόρτα
- είδε μακριά: οι μπάτσοι μεταλλάχτηκαν σε ματατζήδες
τα σκουπίδια είχαν γεμίσει τα στομάχια των νηστικών
η Πατησίων έφευγε μαδημένη χάος -
και την έκανε. ήταν πολύ ψηλή για να χωρέσει στους κάδους.-

*δεν είναι βία. αποστροφή της ήταν* κι εγώ να φωνάζω: "τρέχα Κατερίνα!!!!"


__________ της Κατερίνας της Γώγου