“Βροχή”

Ανεστραμμένα μάτια ο πλανήτης,
βροχή η ανοχή των θεών.
Λίθος
βρεγμένος χαρτοπόλεμο,
ξεχάστηκα σε ψηφιακά δράματα.
Αιμορραγώ, αιώνες, φωνή
και πάσχω από ιδιοκτησία.
Λανθάνουν τα χέρια στην καρδιά των χειμώνων
Μόνο τα νύχια – πλήκτρα μεθυσμένα κι
ο τσίγκος να στάζει.
Καπνίζω
το ρεύμα των ψαριών στα βάθη
Μόνη ανάγκη η ροή
κάπου Αθηνάς και περιπολίας.
Με κέρμα ή άνευ,
βιομηχανικά προϊόντα η Τέχνη.
Με κέρμα ή άνευ,
δίχως φωνή
τινάσσομαι στρατιωτικό σεντόνι
σε πλήρη υποστολή, αφού
ο Αχιλλέας ακρωτηριάστηκε
και πέθανε από αθανασία.
Αιμορραγώ μεσαίωνες
πληρωμένων αγίων,
κανίβαλες μέρες,
σε διάτρητες φτέρνες κριτικών,
στα δυαδικά συστήματα,
τυλιγμένη ράκη τρένων,
φυλάττοντας βίους αλλόκοτων προσευχών
στην καρδιά του Αχανούς
που γεννούσαν, κάποτε, ήχους οι ράγες._ δημοσίευση στο "λογοτεχνικό δελτίο 22" https://www.dropbox.com/s/dtztc6nyo26y5l1/%CE%9B%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%84%CE%AF%CE%BF%20-%2022%CE%BF%20%CF%84%CE%B5%CF%8D%CF%87%CE%BF%CF%82.pdf?dl=0

ψάρια εγκεφαλικά νεκρά

 

* Αδιαφορώ να σχολιάζω εστεμμένους, πρώην και νυν, κάθε είδους και σε κάθε τομέα. Εξυπηρετούν όλοι, εγκληματικά, το σύστημα.

Αποστέφομαι την, γενική, υποκρισία της αγέλης μας. Τις, κάθε είδους, συντεχνίες, σε κάθε τομέα, τις ανταλλακτικές εξυπηρετήσεις, τους κριτές, τις "πολιτιστικές" ομάδες συμφερόντων.

Για τα εξυπνακίστικα στιχάκια, και τα συνθήματα - που υπογράφονται ως ποίηση, τα ημερολόγια και τα ληξιαρχεία. Για τα περιοδικά και τις εφημερίδες, δημοσιοσχετίζονται ή και χρηματίζονται και αδιαφορώ.

Αποστρέφομαι όσους, με ξελιγωμένη γλώσσα, αγκομαχούν για μια καρέκλα, και μια επώνυμη αθανασία - Γλείφουν για αναρρίχηση.

Αποστρέφομαι τα τάληρα, τους πολυελαίους και τους ρόλους. Τα προσωπεία μας και τις ταμπέλες λοιδορώ. Τις συμβουλές ζωής, τα βιβλία με συμβουλές ζωής - γράφονται για το κέρδος. Τους "ειδήμονες" της "δημιουργικής γραφής" - κερδίζουν χρήματα και μάταιη δόξα. Τους πλείστους κριτικούς, της διαδικτυακής εποχής μου, του δούναι και λαβείν.

Γενικώς, εντοπίζεται εγκεφαλική αιμορραγία στα ψάρια των ιχθυοτροφείων. Τι κι αν λάμπουν, φιλολογώντας, στους πάγκους της ιχθυόσκαλας;

Και τι να αποδώσουν οι εκλογές σε μια κλινικά νεκρή "ατμόσφαιρα";

άτιτλο

 

Απ' τα σπασμένα χείλη της θαλάσσης
ήπια την κοσμολογία όλη
κι αποκαλύφθηκαν
γεμάτες οι φλέβες
νου και ύδωρ.
Ο Λόγος -
βράχος αρμυρός
με σπλαχνικές πυξίδες δασών
στα ραγίσματα των
ιστοριών του._