Πέμπτη 21 Μαρτίου 2024
πουλητάδες
Αχ, βρε, συστηματίες ποιητές /
/τι κι αν αλλάζει η φορεσιά σας; //
με την κάψα των γιορτών/
και τον βαθύ τον πόθο των βραβείων/
εδώ εγίνηκε η Αποκριά -/
κι όλο πη(γ)αίνει -/
ο βασιλιάς, οι αυλικοί, κι ο χαρτοπόλεμός σας,/
τ' άρματα και οι Άρπυιες, /
στις τάφρους της Αυλής σας/
οι πένες σας,/
τα διαφημισμένα μεταπτυχιακά,/
ενίοτε διδακτορικά σας,/
στα έγκριτα τα περιοδικά/
η ζάλη των καημών σας/
Κι όλο πη(γ)αίνει/
η παρέλαση/
τυφλή, πυρακτωμένη/
Και τώρα /
που γενήκατε και κριτικοί συνάμα,/
κονφερασιέ, τελάληδες, μαέστροι, πουλητάδες -/
ένα κοράκι ΄δω, ένα εκεί, ένα πιο πέρα../
Εδώ (ε)γίνετε η Αποκριά,/
εδώ πουλιούνται τ' άστρα./
Κάτω /
βιασμένη η πόλη/
άδειασε από παιδιά._
Πέμπτη 7 Μαρτίου 2024
Στο Δήμο Μούτση, αφιερωμένο - Αιωνία η Μνήμη
Μια πόλη
μέσα στην πόλη
Πιο πέρα /
ο κόσμος κοιμάται σε /
κύκλους που σπάνε /
και ανοίγουν λεωφόροι, /
Δίχως τριγμούς, με κάστρα πέτρινα και /
δρύινες πόρτες //μέσα στο ξύλο
ο χορός των δρυίδων ξυπνάει τα νούφαρα//
κι η λίμνη /
ακόμη πιο πέρα /
στο μέσα των Εσπερίδων /
Μια Νύχτα φωταγωγείται νύχτας κενό - /
με μήλα για μάτια και /
χέρια σπαθιά /
που στροβιλίζουν ύπνους /
να διαβούν οι πόθοι, /
χλιμιντρίζοντας, /
οδοιπόροι /
στων λίθων τις πλαγιές και /
στις κορφές τους, /
στο ιερό της αποκάλυψης, /
με τ' ασημιά ταμπούρλα /
στην άκτιστη ηχώ /
απέραντων αμπελώνων /
Με τα παιδικά μάτια θαμπά - /
μνήμη στο στόχαστρο των πάντων. /
Αιωνία η Μνήμη των πυκνών δασών, /
της χάρτινης σαϊτας /
στο αλφαβητάρι των χορδών._
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)