Οι φίλοι μου
γέρασαν παιδιά
Δεν πρόλαβαν
ν' ανθίσουν
Ξενύχτισαν το θάνατο
νύχτες μεγάλης μοναξιάς
Τότε που οι εξουσίες
τους φίλους τους μετέτρεψαν
σε φωτοβολίδες...
και τις εκτόξευσαν στον ουρανό
για να γιορτάσουν,
με παιδικά κομμάτια,
την υπεροχή τους
Οι φίλοι μου γέρασαν
αφού βύζαξαν αίμα
Αίμα έσταζε
το βυζί των μανάδων -
ποτίστηκαν με θάνατο
Διαμελισμένα κορμιά
των φίλων τους προσκύνησαν
υποβασταζόμενοι
από πατερίτσες -
δώρο τους πρωτοχρονιάτικο
Αίμα βύζαξα κι εγώ
και θρήνησα πολύ
Παιδιά γεράσαμε,
οι φίλοι μου κι εγώ,
κι έτσι, υπερήλικες,
ερωτευτήκαμε την ουτοπία
και φυτεύουμε στίχους
στο χάος
Θα γεννηθούμε ξανά μια μέρα
οι φίλοι μου κι εγώ,
γιατί το γάλα στερηθήκαμε
και τις ανταύγιες
στο χνώτο των μανάδων μας
