Τις άτολμες χειρονομίες μου
στη δυτική συντριβή
των περαστικών πουλιών
μη ξεχάσεις.
Κι όταν ορίσουν τις κραυγές
μ’ αδέξιο περίγραμμα
και μια εικόνα λεμονιάς
με γέρικα κλαριά, είμαι
και καθρεφτίζομαι
και θρυμματίζω σ’ έναν άλλο κόσμο
την ψυχή μου
και σου προσφέρω
αθάνατες εκστρατείες
ονειρεμένων ημερών
κλείνω
και βρέχομαι
και σε βρέχω,
μη με ξεχάσεις...
