ΑΠΙΑΣΤΗ ΝΟΤΑ

Σαν άλογα χαμένα στη βροχή,
στην ανάστερη νύχτα
τυραννισμένα σώματα,
σπιθοβολούν αλόγιστα
τους στεναγμούς του σκοταδιού.
Κι αναστηλώνουν τους πεθαμένους θεούς τους
σ’ ένα κουρσεμένο σπήλαιο.
Τα νεύρα των αγγέλων
ήταν πλεγμένα
μ’ ένα πεφτάστερο άπιαστης νότας,
σ’ ένα αιχμηρό σφύριγμα
του α ι ώ ν ι ο υ.
Δολερέ συκοφάντη
πώς πονάς.
Στη φλόγα των ματιών μου
φλέγεσαι!...