Απροσπέλαστος
απρόσιτος
ακέραιος
εσωστρεφής
Και μια τεντωμένη λέξη
στο χάραμα του νου
- ανάμεσα στο «πρέπει» και
στο «έτσι»
Σ’ ένα γιατί – ξίφος
στο γρίφο της ζωής πορεύτηκα
μασκαρεμένα.
Γλίστρησα,
αρπάχτηκα, σηκώθηκα
Γνωστά, σκυφτά σύρθηκα.
Αν κοιμηθείς,
θα βάλω φωτιά στο αμπάρι
ξεχειλισμένα μπαούλα να κάψω
Σ’ ένα αχ! Να φωτίσω το πλοίο
που έφυγε κρυφά χωρίς
να βογκήξει η σειρήνα του.
Πίσω στο νησί,
οι άνθρωποι είχαν ξεχαστεί.
Έτσι λοιπόν,
αρώματα πορνών
Ήχοι ντροπών
Το σκοτάδι.
Σουρσίματα ερπετών
Ξεφτίσματα ρωγμών
Χυδαίων χορών χαρίσματα.
Έτσι λοιπόν, ιστορίες εποχών
σε μπουρδέλα λιμανιών
ξεγυμνώθηκα – αντρώθηκα
Ομοφυλόφιλων παιδιών
ευνουχισμοί ψυχών
Ολονυχτίες παρελθόν
και ερμαφρόδιτων λυγμών
Μελών τεμαχισμένων κοινωνιών
Παγίδες στενωπών, τριγμών,
Μεσάνυχτα!
Γνωστά, σκυφτά
Σύρθηκα μασκαρεμένα
Αρπάχτηκα, σηκώθηκα να
Φωτίσω το πλοίο
στο γρίφο της ζωής!…