Πίσω απ’ τη λατρεία των ηφαιστείων
γερνά ο βράχος της παγωμένης
κραυγής μου
Κι ένα θανατηφόρο βέλος
λιγοστεύει το πέταγμα των πουλιών
στην πόλη του φωτός.
Τ' αλήτικα, όμως, πουλιά
έκαναν στάση στο θάνατο
Ήπιαν φτηνό κονιάκ,
και κάπνισαν στα πεζοδρόμια
Λιθοβόλησαν ετικέτες τυποποίησης,
άνομες εξουσίες
διέσυραν,
χόρεψαν πάνω στις φωτιές,
μισό βήμα πριν
τα κρατικά μπουρδέλα
Όταν βράδιασε,
κοιμήθηκαν παραταγμένα
απέναντι απ' τον εχθρό
που άυπνος σημάδευε
τα όνειρά τους
Κι όταν χάραξε
πυρωμένα
απ' τον έρωτα της νυχτιάς
αλήτες, τα είπαν,
πάλι, τα πουλιά...
