Αισθάνομαι τη χειμερία νάρκη της χελώνας
Περπατώ ελαφρά,
Τ' ακροδάχτυλα μουδιάζουν.
"Σιγά Σιγά! Δεν πρέπει
να ξυπνήσει απότομα η φύση των πραγμάτων".
Λιώνω και χύνομαι μπροστά σου
Ακινητοποιώ τις διαδικασίες της ύπαρξής σου
Μουσκεύω τα δερμάτινα μποτάκια σου
Δεν μπορείς να σκύψεις. Μαρμάρωσες.
