Η πόλη δειλιάζει
Αδειάζει
μοιάζει βροχερή
Οργιάζει
Σκοτεινιάζει
Σκυθρωπιάζει
Ρημάζει
Μοιάζει ουδέτερη
Όμως δειλιάζει
δε φωνάζει
μετά στ΄ αποκορύφωμα
τινάζει τα πέταλά της
Κάνει σιωπή
Σιωπή στα σπασμένα φανάρια,
στις βρεγμένες κουβέρτες,
κάτω απ΄ τη βροχή των αστεριών
Σιωπή στους ποιητές
Παντού σιωπή...
Δε συννεφιάζει
Στο ιδρωμένο της κορμί,
αίμα ταράζει την αθωότητα και,
στάζει
Στάζει χολή.
Αγοράζει
Βιάζει
Η πόλη στάζει χολή
σε σάρκα μωρού•
Υπόλοιπο λατρείας
σε κρύπτη ερπετών
η πόλη βιάζει.
