Ό,τι θυμάμαι
απ' τους μικρούς μου αιώνες
είναι τα γράμματα
που χάραζα
στον κενό μου δίσκο
δαγκώνοντας
τις παρανυχίδες μου
μη γατζωθώ
στους φράχτες
και χάσω την ευκαιρία
να ονειρεύομαι
το περιθώριο -
Κι έτσι
μπορώ
να γράφω ασταμάτητα -
άνεργος προφήτης -
να γράφω γράμματα
να μη λησμονήσω
την ημερομηνία
του θανάτου μου
και σφυρίξω
ανία
Κι εσύ
άραγες
έχεις στείλει
ένα έστω γράμμα
στη γυναίκα σου
πριν ο βοριάς
σαρώσει
τ' άσπρα χαρτιά σου
και
τους πάλλευκους κύκνους σου-;-
