Κυριακή 21 Ιουνίου 2020

στο σταυρό

ο τρόπος μου να τιμηθεί Εκείνος
είναι ο Σταυρός,
με τη Σφαίρα καταμεσής μου στο μέτωπο
Απ' την κοψιά του φεγγαριού
να Ρέει ο Ήλιος και
τ' αγκάθι στο σκισμένο μου νύχι και
στο πουκάμισο του φιδιού
που αδειάζει κλάμα
και φλέγεται._ Ευαγγελία Πατεράκη

** στον Πατέρα μου
και στον Πολύ μου Άνθρωπο**

Τρίτη 2 Ιουνίου 2020

άτιτλο



 "Οι συγγραφείς φαίνεται να γράφουν με στόχο να είναι γνωστοί ως συγγραφείς. Δε γράφουν επειδή κάτι τους ωθεί προς τα άκρα...." Τσαρλς Μπουκόβσκι - *Για τη γραφή*
Οι λογοτέχνες συμπληρώνω. γενικά οι λογοτέχνες.
**Οι άνθρωποι φοβούνται τα άκρα. Γιατί τα άκρα έχουν τα μήκη του αχανούς. Όμως, τι ποιητής είναι αυτός που δεν τολμά το αχανές; Έτσι, οι άνθρωποι βολεύονται στην εικόνα της πλάνης. Ζουν στα ψεύτικα και αυτοπροσδιορίζονται κάτι ξεγελώντας τους εαυτούς τους. Τα βράδια ονειρεύονται εφιάλτες. Τα πρωινά καμουφλάρουν τους τρόμους τους.
* κάποιοι που κολύμπησαν στο Αχανές, τους νόμισαν νεκρούς. όμως, αυτοί κρατούν στις ράχες τους το αίνιγμα και τη λύση του. κατέχουν το σφύριγμα τ' ανέμου στ' ακέραια δάχτυλά τους και σφυρίζουν. κι όταν βρέχει δεν δραπετεύουν. δεν περιγράφουν σταυρούς και ορίζοντες. δεν επαγγέλονται τον τίτλο και την πένα. μες στη νύχτα καρφώνουν τα σπλάχνα τους στο σταυρό. το πρωινό τους βρίσκει, με πέλματα σκισμένα, να σιωπούν - σα σκιές που γέννησαν την οντότητα και το δάκρυ κι επιμένουν στη φλόγα και στο κύμα που ορίζουν το Άναρχο._* Ευαγγελία Πατεράκη. **