Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013

ΤΟ ΣΚΙΑΧΤΡΟ



Νεκροθάφτης η Απραξία σου.
Το πλήρωμα της ζωής σου∙
Άβουλες ματιές.
Συστημικός συλλέκτης «αχ» και «βαχ» -
Άντε και κάποιο λάβαρο
Για ξεχαρμάνιασμα των παιδικών σου φιλιών -
Δεμένα με καραβόσκοινο φτερά.
Περπατάς σκυφτός –
Τσαμπουκάς λόγων
-          Με λόγια δεν πηδάς -!-
-          Παραμυθιάζεις τις ερωμένες σου
Καρφωτά ιδεογράμματα
Συγγράμματα υποταγής
Με φλέβες γριές
Και μπότοξ συρραφής απόγνωσης –
Στα κελιά της ντροπής σου -
Να μοιάζεις γενικώς
Και γενικά να μοιάζεις. Προσομοιάζεσαι.
Ό,τι κοιμήθηκες -
Εφιάλτης σου.
Ράβεις, γαζώνεις
Σάβανο παρηκμασμένο
Να δείχνεις
Να λες
Λόγια όμοια
Περιφερόμενος επιτάφιος
Με λιβάνια κι εξαπτέρυγα
Για να ΄χεις το άλλοθι
Του ασθενούς ή
Του κουρασμένου οδοιπόρου
Κι ακόμα
Τον ύπνο του ναυτικού –
Όταν συλλαμβάνει την απιστία
Της γυναίκας του
Για να ΄χει διεύθυνση
Το γράμμα του.
Στην επόμενη γενιά
Αφήνεις τις νύχτες
Ένα στίχο –
Να έχουν τη γενειάδα σου
Να φαντάζεις.
Είσαι απύθμενος νεκρός
Κι ας το τηλέφωνο ηχεί
Στα  ραντεβού σου συνδράμεις πάντα -
Οκέι συναθροίσεις σου.
Όμως να πηδήξεις το φράχτη
Σκαλώνει το ρήγμα σου
Οκλαδόν και βάλε
Επαναστάτης του «βάλε»
Με βολές σου άστοχες,
Καλύτερα άστοργες
Το σπέρμα σου στον τοίχο
Μορφώνει «παρά»
Παραπέντε και παραένα
Θα ήσουν κάτι από ΄Κείνον
Παραμισό και ξέχασες.
Τέρμα. Στον επόμενο. __

Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

δίνη



Με δάχτυλα σάλπιγγες
γρυλίζω στη σάρκα σου
Τη θεωρία σου
καυτηριάζω με φιλιά
Πυγμή υδάτων
χύνω απερίγραπτα
βροντές κατακλυσμών
από λατρείες άβατες
αιώνες πεινασμένες
Αρμαγεδώνα  οίστρος
στο απέραστο σύμπαν σου
Μαρτυρώ εποχές
που ντουμανιάζουν τα όλα
στο αχόρταγο των ονείρων
Να θέλω κι άλλο
να σου γκρεμίζω θυρεούς
και λάβαρα
Κάστρα να σου παίρνω
σα μανιασμένος λύκος
που τον ξελόγιασε
η σελήνη του
Σα θωρηκτό
που σπάει τοίχους
μ' ατσάλινες αντισεισμικές
περιφρουρήσεις.
Μόνο το περιβραχιόνιο φορώ
να μου θυμίζω πόλεμο ιερό.
Μέσα,
οι μύθοι σου καταρρέουν
για τη λατρεία του ανεξέλεγκτου
τη στιγμή της απύθμενης δίψας
Έξω χρόνου κενό. Απρόσιτη ώρα.
Μόνο οι ιππότες επιβιώνουν
Ο κόσμος απόψε
τρελάθηκε στα μάτια σου.
Κι ύστερα λες,
αργεί ο κόσμος
ν’ αλλάξει..

Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

"Αντίο αγάπη διχασμένη"


λέω, θα φταίει το φεγγάρι. (που δεν μπορώ απόψε να κοιμηθώ)
μα η εντολή ήρθε τελεσίδικη: ΟΧΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΡΑ!
στον οίκο ανοχής, να μην το πω αλλιώς..(να κρατήσω εδώ το επίπεδον)...οι πόρνες απόψε πήραν φωτιά. υπερκατανάλωση ειδήσεων, μαύρων, και κατακίτρινων. πήραν φωτιά τα πατώματα. τα στρώματα, οι πολυθρόνες (τους καναπέδες τους αποσιωπώ..να κάνω κι εγώ τη διαφορά με κάτι)
για την τιμή της ανάπτυξης οι λεβέντες σφάχτηκαν στο μπουρδέλο (εδώ δεν μπορώ να κρατήσω το επίπεδο) του συστήματος
οι οπαδοί απογοητεύτηκαν (αλήθεια υπάρχουν ακόμα οπαδοί;). πότε θα κουνήσουν σημαιάκια;
____________ πάντως οι κάδοι αδειάζουν στο πι και φι. οι σκουπιδιαραίοι δεν έχουν και πολύ δουλειά τώρα. έτσι εξηγείται που δε θα έχουν να λαμβάνουν πλερωμή.
και κάτι ένα ακόμη, για να μη το πολυπαιδεύω: αν δεν πιάσεις τον κασμά, χωράφι δεν οργώνεται. τέλος. οι εκλογές, μας σάλεψαν. ε, δεν τις λογαριάζω.
πάω να ονειρευτώ τον Πάπα του Βατικανού τώρα. Έχει πολλά μυστικά αυτός.
τρελάθηκα λες; μπορεί. όμως νιώθω καλά. Θέλω κι άλλα μέτρα! Όσο πιο πολλά, τόσο περισσότερο ονειρεύομαι! γεια τώρα! α, ξέχασα.. :) Προμηθεύς Πυρφόρος. Χαιρετίσματα στην εξουσία! στοπ.

Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ - έντυπη έκδοση

η έντυπη έκδοση στην cosmotebooks, ή στα βιβλιοπωλεία The Book Loft (Πατρ. Ιωακείμ 44) & Έναστρον (Σόλωνος 101) έναντι 4 ευρώ.
σύντομα και σε άλλα βιβλιοπωλεία, ή με επικοινωνία:
Νέστορας Πουλάκος: info@vakxikon.gr - Εκδόσεις Vakxikon.gr: editions@vakxikon.gr

_______ ευχαριστώ ________

Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

ξΗΜερώνει



Κι ενώ μου μιλούσαν τα μάτια σου, γέμιζα ουρανούς. Τ' ακροκέραμα φιλιά μου, ασύνοροι σταθμοί στα ξεφαντώματα της ομίχλης σου.  Κι ενώ μου μιλούσες για εξέγερση, εκρηκτικά τα σπλάχνα μου πυροδοτούσαν τη Νύχτα. Ίνες η Νύχτα έστεκε σχισμή - εμπνευσμένα χείλη του Αύριο. Εδώ, δεν υπήρχε κανείς εκτός απ' την Ανάσα, κι εκεί, το τώρα του Όνειρου. Δεν έμενα. Πετούσαμε. Δε μέναμε. Χανόμουν. Στρόβιλοι αχόρταγοι, τα δευτερόλεπτα χέρια σου, μετρούσαν Νίκες Αχών, στην κουκίδα που χαράζει την Αρχή. Ευθείες του Απείρου, οι αχτίνες μας, ποδηλατούν στους αιθέρες. Πάνω απ' τον Πόλεμο, και μέσα στη Φωτιά, μιλώ για πρώτη φορά, με την έμπυρη εμπειρία, την από καταβολής. Είναι, μάλλον, που πάντα τα βράδια έβρεχα γράμματα, στα κάτοπτρα μυστικών συνευρέσεων, κι έγραψα ιστορία, περιγράφοντας την άβυσσο. Εσύ έτρεχες να σώσεις το μεθυσμένο  κορίτσι, που διαλαλούσε ρίγη ενοχικής εποχής. Όπως και να ΄χει, στην αυλαία, τα κουτάκια της μπύρας θύμιζαν βαγόνια, κι εμείς μεθύσαμε με θύμηση φυγής. Στο τέλος, νύσταξε το χτες, τα περιπολικά ανατράπηκαν, και πήραμε τα όπλα, για την αποκατάσταση των χρωμάτων. Κάτω, τα δειλινά ζευγάρωναν με την τρέλα, και πάνω, τα χείλη μας έσμιγαν με την αυγή.
Ναι, ξΗΜερώνει. Καλημέρα -!-

________ Προμηθεύς Πυρφόρος _________

Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

είδηση




ΕΙΔΗΣΗ: ακρωτηριάστηκε ο Αχιλλέας, κι έτσι δεν έχει φτέρνα να του σημαδέψεις!

Έχασες πάλι.

___________ Προμηθεύς Πυρφόρος ___________

Κυριακή 2 Ιουνίου 2013

Ατομική μου Ενέργεια



Τα έξοδά μου όλα,
Ο πλειστηριασμός της ζωής μου ∙
Μια πανάρχαια σκούφια,
Που κρατούσε τους χειμώνες μου
Όλο ανοιχτούς,
Με στέγαστρο ανάμνηση
Στα άδεια μου μάτια,
Και οπές ατίθασες,
Να δείχνουν το χάος
Στηρίζοντας την αποστολή –
Απόσπαση κραυγής,
Μ’ απόταξη νου,
Όταν
Επιτάσσονται τα κουρέλια
Που εξυψώνουν τον Άτρωτο
Με πυξίδα μυαλό
Απομαγνητισμένης ισχύος,
Σε τοπίο ουτοπικό,
Όταν η πάλη με
Το ακατόρθωτο
Τρέλανε τα στημένα –
Παίγνια επίγεια
Μαθηματικής επικάλυψης
Και
Κλονίστηκε το εσώτερον
Για να με βρεις
Να σε αναγνωρίσω
Μέσα σε μύρια είδωλα –
Μάσκες ανεξάντλητες
Περαστικών σκαλοπατιών.
Μετά τη συντέλεια
Σε πήρα στο κύμα
Σκαρώνοντας το επόμενο
Σκαρί των αιώνων μας
Με λιονταρίσια χαίτη
Και αφή της τίγρης
Στο κάτοπτρο
Των φιλιών.