Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2017

αθώα ένοχος


































εγκεφαλική βολή στο σούρουπο του πεπρωμένου. το ανεξήγητο παρόν στο ανυποψίαστο της φυγής. στο στερνό στέρνο του ορειβάτη που παλάβωσε από χιόνι. αλάδωτα τα μέλη των χωρισμών και γδέρνουν τους καιρούς μου. κι οι μουντοί περιορισμοί μαύρο της καταιγίδας. καταιγισμοί κριτών τα ανιχνευτικά μάτια. κι οι εξωγήινοι ψίθυροι πέφτουν στο χάσμα των χτύπων μου. περάτωση κι η σήψη στο τελευταίο κομμάτι του σπασμένου ποτηριού. πίνω τα χείλη μου και παραμένω αθώα ένοχος μ' ένα εικαστικό φορτίο.