της νύχτας ο μάγκας ο τρελός

το τρένο που αφήσαμε να πατήσει τους μάγκες

λέγεται Βουλή των πολιτών με όλα τα πρόσημα
της μούτζας ανοιγμένα /

δεν είχε ώρα συγκεκριμένη να περνά

κι έτσι στους σταθμούς περίμεναν μόνο οι αλαφροϊσκιωτοι

που συνήθως δεν προλάβαιναν να δουν, κι

έτρωγαν μόνο τον καπνό του

ή έγλειφαν τα λάδια του απ' τις ράγιες.

τώρα έχουν να σφουγγαρίσουν το αίμα,

απ' τους μάγκες, που πάτησε το τρένο,

μα δεν υπάρχει σάλιο, κι ούτε και δάκρυ,

κι έτσι, πιασμένοι χέρι χέρι όλοι -

τυφλοί απ' τους καπνούς κι αλαφροϊσκιωτοι πάντα

τραβάνε για παραλίες /

οι περισσότεροι ξεμένουν στο δρόμο

σα μια ανάμνηση του μάγκα και

του τρένου που αφήσαμε να πατήσει τους μάγκες /

κάποιοι φτάνουν και πέφτουν να πνιγούν -

ανάμνησή τους από ακόρεστη δίψα του τρελού /

ένας.. έναν το είδα που έσκαβε τη νύχτα

με στερεμένο αύριο, με δίχως ώρα έσκαβε τα λεπτά.

αυτόν δεν τον τραγούδησε η Ιστορία,

γιατί αυτός ήταν μεγάλη ιστορία -

ο μάγκας που δεν έγλειψε στις ράγες του σταθμού.

..στο βάθος τ' άστρα στηρίζουν τη νύχτα
κι ο μάγκας που έσκαψε του χρόνου τα λεπτά. _ * για το ξεπούλημά μας ______*