Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

βρεγμένα λόγια



για ΄κείνες τις βροχές, που
ξεπουλιούνται στα παζάρια των λιμανιών / βροχές κοριτσόπουλα / που τρέμουν κάτω
από τον κρεμασμένο / που φορούσε παντελόνια / όταν ανέδειξε τις σιωπές - / - δεν κράτησα ποτέ ομπρέλα για ΄κεινες. / κι αν με γελάς, / που βρεγμένος κρέμομαι / είσαι τόσο ελάχιστο οδυνηρό τίποτα / που κι οι νεκροί δε σ' αναγνωρίζουν -.


γεύση χωμάτινη έχουν οι θνητοί με κράμα νερού. τα λιμάνια, όμως, αγιοποιούνται,
όταν οι πόρνες ερωτεύτηκαν το αβέβαιο χάος τους, και τυρράνησαν θανατηφόρα τις νύχτες ονείρων, που λάθεψαν οι μυστικοί -μυστικό το λιμάνι,  κι αν τα χέρια του, κάποτε, δείχνουν να λαθεύουν, δε λαθεύει η ματιά του. έτσι, ανθρωπάκι παίξε κι άλλο -!- στο κρυφτό είναι άσσοι οι μυστικοί. στα νάζια δε και στις τρικλοποδιές, φέγγουν αγέρωχα. πάμε για φαγητό κάτω απ' το φεγγάρι. καλή μας όρεξη. πίνω νερό αλμυρό. μου διατηρεί τις καταβολές μου.