μονοΜάχος

Ανέκδοτος Μονομάχος
περαστικός -
οι άνθρωποι σφάζουν -
τινάζουν λέξεις - σεντόνια σκόνη
ακονίζουν δάχτυλα,
γλώσσα - πόρνη υστερία -
ακονίζουν γέλιο
σάρκα
οστά 

Θαμώνας Χειμώνας
σε σπασμένες κολώνιες
- αρώματα περιστασιακά -
ξενυχτούν τα ξενύχτια μου
Ακοίμητος Αόρατος και
Τελευταίος - Τελεία Τρελή - Κάρβουνο Μάτι
Στο φέρετρο - συρτάρι μου πάντα παρανοώ
τυφλώνοντας φ ω ς
ρημάζω εφήμερες σειρήνες προβολών
Ανέκδοτος κι Ανεκδιήγητος..
Στο χειροκρότημα λιθοβολώ την πλάνη
των επιχρυσωμένων ..ποιητών.
Μπορείς να με σκαλίσεις..Κολασμένο -
η κατάρα υπερτερεί.

Τα τελευταία δόντια
ηχούν έντονα στην αρένα σαν πέφτουν
και χαράσσουν την πυγμή.

Πες με
όπως θέλεις
Οι άνθρωποι χειροκροτούν όταν σφάζουν.