Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

διανύσματος ανάγνωσμα..























..Προσμένοντάς Σε επιμηκύνομαι..
αντιστέκομαι στα αιμορραγούντα πρωινά
Προσμένοντάς Σε επεκτείνομαι στην αναμονή -
έξω απ' την αίθουσα τοκετών
διεγείρομαι και ξυπνώ βροχή
Βροχή να σβήσω τα ίχνη που μας κούρσεψαν -
κάπου βαθιά στο πριν που λήστεψαν ένα γέλιο,
ένα παιδί, ένα χλιμίντρισμα.
Προσμένοντάς Σε, να σου πω.. "αγαπώ το φεγγάρι..κι ας μ’ άφησε μόνο.."
..Δ ι α ν ύ ο μ α ι -!-...ακούς το διάνυσμα που τρέχει άλογο-;-
Στη μαύρη πλευρά της σελήνης αλητεύω στο χάος
Πόσα φιλιά να σου ζητήσω -;- Να ζητήσω, ή να πάρω -;-
Ακουμπώ την καρδιά μου -
δόρυ υποταγμένο στην ανυποταξία των καιρών Σου.
Έχουν οι καιροί Σου το χρόνο, τις λεπτομέρειες να μου δωρίσουν-;- Δεν απορώ. Εκστασιάζομαι με θέλω. Αυτό κι αυτό κι αυτό...κι Αυτά...Στερεότυπα που δυσανασχετούν τις ασυνήθεις συνήθειές μου..
Ένα λοιπόν το διάνυσμα – παρεμβολή στους υποταγμένους θαμώνες αειθαλών σινεμά..
Κι ο ένας, που δεν ξεχνά..να διανύεται..
http://www.youtube.com/watch?v=hYgJAN1Ol5g&feature=share