και τ' αλλοπρόσαλλο...σε μένα...αφιερώνεται...
Πες κι άλλα!...
Προκαλώ Σε..
Εσέ!
Εσένα, εει!
Εσέ. να.
Να!!!
Τα κουρέλια!
Να-!- η οργή-!-
Παραμύθια θέλω
Παραμύθια ν' ακούω
Παραμύθια κι άλλα
Παραμύθια πολλά
Να κρεμάσω τα πινέλα μου -
δάχτυλα χειμωνιάτικα -
αυτά τα δίχως γάντια -
λόγω ένδειας-
λόγω αστάθειας ... κλιματολογικής
λόγω ... απύθμενης θαλάσσης
με κύματα γιγάντια
που ξυπνούν ξωτικά
απ' τους άβυθους βυθούς
που τα σκοτάδια
σκοτάδια μου
με σινιάλα πλεύσεων
και συνομιλίες
από απόσταση
για σιγή ψαριών
και απαντήσεις
και...
πώς κρεμιώνται κι οι ώρες...
"Σκέψου τις ώρες!.."
Οργιάζουν και τις αποστρέφομαι!
Ας πεθάνουν επιτέλους
τα πινέλα μου..
κι
εγώ..
(ο αλλοπρόσαλλος τίτλος...της Ναϊάδας σχόλιο που ... το ΄κλεψα...)
