νυχτερινή καντάδα
Αιωρούμαι ανάκατα μέλησε βρόχινο ουρανόΠάνω από γνώσειςτραντάζομαιστο δέος του απείρουΕξαπλώνομαιστ' αμφιθέατρα των διαστολώνπεινασμένηΚι αφήνομαιστη μαγείατων διαλέξεών σουΜετά...ένας αναστεναγμόςμ' έβρεξε υπέρτατο πάθοςΝυχτερινή καντάδαστο κέντρο του κόσμου σουΓίνομαιμαθητικό τετράδιο
στα χέρια σου
εγώ