Απόρθητα Κάστρα
(Η ΦωτοΓραΦία μου...)Καχύποπτη νύχταιδρώνει σ' έναν ήχο,σε τοίχοπου σέρνονται φαντάσματαΔιαδρομές σε διαλόγους αποδημούντων πυροβατώνπου στοίχειωσαν στο χρώμα του απείρουΚαι μεταλλάσσεται η νύχτασε κραυγή φιλήδονηεδώ που οι μέλισεςχτίζουν με κερίαπόρθητα κάστραΤους ήχους ποιητώννα προστατέψουναπό φτηνά στιχάκιακράχτη της προστυχιάςΔιασπάται και το άπειροκαθώςη ψυχή αντιστέκεταιστη διαστροφή των στιχοπλόκωνΚι η νύχτα φιλήδονα σταλάζειστην υπέρτατη αίσθηση