Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

η πρόκληση

Όταν άστραψε,

ήσουν γυμνή

και προκαλούσες το θάνατο

Κι είχε το φεγγάρι να παλέψει

με την τίγρη της καρδιάς σου.

Γιατί οι ώρες απόψε να γελάσουν;

Σε μια φωλιά νεκρών πουλιών

πώς να γελάσουν;

Αφού ο καιρός διπλώθηκε

κι αφέθηκαν οι έλξεις να κυματίζουν

στις πόλεις των απόντων.

Μικρές ανάπαυλες

φυλούσαν μια όραση παιδική

για να ξεφύγουν τα χαλινάρια

σ’ ένα βούρκο ανόμοιων στοιχείων.