Τ. ΣΕΒΤΣΕΝΚΟ (Ουκρανός ποιητής)
Ποιητική απόδοση Λ. Γ. ΠΑΤΕΡΑΚΗ
Όταν πεθάνω σκάψτε τον τάφο μου
στης στέπας τη χωμάτινη ποδιά,
στης πατρικής μου γης την αγκαλιά.
Για να γροικώ από ΄κει δα, τ΄ απέραντα χωράφια,
το Δνείπερο, τους λόφους
Να ακούω ν’ αντρειεύεται το θεριακό ποτάμι
Κι όταν το αίμα του εχθρού
από την Ουκρανία
θα παρασύρει ο ποταμός
μ’ ανείπωτη μανία,
βουνά και κάμπους κι όλα τους
θα τα παραμερίσω,
να πάω πέρα στο Θεό
να του μιλήσω
να του προσευχηθώ.
Ως τότε, εγώ, τον αγνοώ.
Θάψτε με κι ορθώστε τα κορμιά
και σπάστε της σκλαβιάς τις αλυσίδες
Λίπασμα, το μαύρο αίμα των εχθρών,
μ’ αυτό τη Λευτεριά ποτίστε!
Και μην απολησμονήσετε
στη νέα λεύτερη φωλιά
για μένα μια γωνιά.
Κι, απλά, όπως γνωρίζετε, ψιθυριστά,
να με μνημονεύετε!
