η της παρένθεσης "αριστερή" κυβέρνηση - της λαϊκής εντολής το ξεκάρφωμα -, με την επανάσταση των συνθημάτων σε μια παιδεία που χάθηκε σε σκοτάδια - σαν ένα απ' τα σκουπίδια που βουλώνουν τους οχετούς του σε αύριο, στο τώρα ανακοπή με την ευλογία των ράσων με τα χρυσά πλουμίδια, κι οι σκυμμένες χειραψίες - κάτω απ' τραπέζια τ' άγρια, που ξεθηκώνουν τα μαχαίρια στους λαιμούς των παιδιών, στου λαού τις φλέβες, θεατρικές παραστάσεις του κώλου τα εννιάμερα στις αγ(ρ)ιοσύνες των διαβολικών αντιπροσώπων με τις σάπιες κοιλιές απ' τη σαρκοβόρα τροφή τους - τραγικές παραστάσεις συνέχεια της επανάστασης στους θεσμούς, με το πέος καρφωμένο, των κορακιών, στα οπίσθια των νηστικών ψηφοφόρων με τα κατσαρόλια στα χέρια στην ουρά των συσσιτίων, και να μη θέλει ο λαός να πει, δίχως να θέλει να δει να φωνάξει, γκαβός λαός στα δεσμά σιωπής μπροστά στους ζωγραφισμένους έρπεις των προεστών και στα χαμόγελα, για τον πούτσο καβάλα επαναστατικές υποθέσεις και βάλε των νοσοκομείων που στιβάζουν πτώματα, σκλάβοι σε πατώματα στα λουκέτα της άπνοιας.
Οι πόλεις πεθαίνουν κι η χώρα άργησε μια μέρα στα μπούτια των 300 που οι βιτρίνες έχουν μόνιμα χριστούγεννα, κι απέξω νεκρική σιγή._
