η συνταγή της Ημέρας:
ανακατεύεις παρωδίες, ορμήνειες για πυρετούς και πονόλαιμους, ψυχοβγαλτικές εντολές, στιχάκια ημερολογίων, συλλογή ούρων επί 24ωρου βάσεως, ζωές καθημερινής επιφάνειας με ένα τσακ ζαχαρούλας - ίσα για να σπάει το ξυνό του μείγματος. επί μια ώρα καβουρδίζεις νταντέλες και φούμαρα, περιχύνοντας σαμπάνια - ολόκληρο το περιεχόμενο του μπουκαλιού, με μισή μεζούρα κονιάκ της παρηγοριάς -, βάζεις το δάχτυλο _όχι στην πρίζα_ στο αυτί σου - συλλέγεις το κερί του ακουστικού σου οργάνου, μετά μπήγεις το δάχτυλο στο μάτι του λαού σου, πετώντας του το μάτι έξω, χτυπάς ένα αυγό από αλανιάρα κότα - για την αναρχία της τέχνης σου (σημάδι του καλλιτεχνικού σου ταμπεραμέντου), σαλιώνεις τη χούφτα σου και αυνανίζεις τη φαντασία σου (δεξιά χούφτα, με την αριστερή μουντζώνεις τους χάνους σου), πεοθηλάζεις τον καιρό - στην αιδοιολειχία της συνταγής εκτοξεύεις πανηγύρια -, κάνεις το σταυρό σου και πεθαίνεις ατρόμητος, έχοντας πράξει το ανέφικτο: εκδότης "λογοτεχνικών αριστουργημάτων", με περιοδική τρέλα.
οι καιροί κατέρρευσαν, κι η χώρα πεθαίνει. Εταιρεία Ελλήνων παπαρολόγων. όσοι πιστοί προσέλθετε. η μύηση είναι ανώδυνη, και το fb διαφημίζει ασταμάτητα. καμπαρέ βλήμα
*η βροχή, μου απιστεί και τρελαίνομαι*
