Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

στο τελευταίο ............. παρελθόν


Κάποτε - τώρα - είναι μεσάνυχτα / θα ΄χει παλμό - έχει νοτιά / ανασκόπηση βροχών / ανηλεών φρικιών /
Κάποτε - τώρα
α ν α σ ύ ρ ο μ α ι κεραυνοβολημένο ανάγλυφο κάποιας νυχτιάς / παιδικές καταστάσεις ερήμην μου.
Ορώ. Όχι ψηλά. Από ψηλά. Γλιστερό παρελθόν σε χρόνο στιγμή. Κουκίδα, που σβήνει, με σαλιωμένο δάχτυλο.
Πάμε ξανά. Οι δρόμοι με κυλάνε. Αγριολούλουδα - οσμές ονείρων.
Ιπποτικά το σώμα κινείται. Ξίφος - το όραμα, κι ο σκοπός στην απόκρημνη πύλη πανέτοιμος φυγή. Φεύγει.
(23/12/2012. Πανέτοιμη ώρα.)

(το τραγούδι άσχετο, και σχετικό. ο γράφων γνωρίζει. ο αναγνώστης, αν το θέλει, αισθάνεται.
Ξημερώνει..θυμάμαι, μα...λησμονώ παράλληλα)