Θα βρεθώ
αν υπάρξει ενοχή -
εποχής παράγγελμα και
στέρφα νότα
Με σύμβολο τιμής -
να δίνεις και να παίρνεις
σαν "πόσο -;-"
"τόσο -!-"
και καλά κρασιά
που πάλιωσαν κι
έμειναν στα ράφια -
γεροντοκόρες στραβές
κι
ένα καντάρι σκόνη..
Να φταίει πού
πάντα ανέβαινα τις
σκάλες δίχως φως -;-
Να φταίει πού
μόνο άκουγα τα
πατήματα των τρωκτικών -;-
τις κατσαρίδες που
τσίριζαν
πάνω στων ακρόλυχνων τη
σκέψη -;-
Κι όταν έφτανα -
χωρίς ανάσα -
στροφή και
κάτω -
στα γρήγορα
μη μείνει η οσμή μου κι
έχουν να λένε οι
σκιές -!-..
Στα τέλη των νεκρών
χάσκουν οι
θάλασσες
ατερμάτιστους βυθούς
κι εκεί
βυθίζω τα σκαλοπάτια
του νου μου
Μέσα σε τόσα κοχύλια που
μοίρασα για χείλη -
αφού τα χείλη μου
μαγκώθηκαν στη βροχή -
να με ξεβράσουν αδερφέ
μ' ένα "γειά"
στο υποθάλπτον έγκλημα -
πάντα, εξάλλου,
οι εγκληματικές φύσεις
χειραγωγούν μονάχες
τις πουτάνες αλήθειες τους -!-..
και πώς να το κάνουμε -;-
στο τέλος των νεκρών μόνο
αναγνωρίζεις
ότι η αλήθεια σου
το πιο μεγάλο ψέμα που
λαβώθηκε -!-
Υ.Γ. ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗ ΑΠΟΔΟΧΗ ΣΧΟΛΙΩΝ ΕΔΩ.
ΟΠΟΙΟΣ ΦΙΛΟΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΙ ΜΕ MAIL ΜΑΖΙ ΜΟΥ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΑ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ!
