Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

της άρνησης






















"Μόνος έμεινα

με

το μαχαίρι

και τη νύχτα"

μια

φλογοβόλα αστραπή

στην

ατραπό σου έξω

...έξω

βαραίνει το φιλί

και μέσα...

μέσα

ένα κελί

κουμπώθηκε

για πάντα

στην καρδιά σου ∙

προστατεύεσαι απ’

το φιλί…

μου

Χάνομαι

γιατί

συννέφιασαν οι

λέξεις μου

Γλύφω τα

χείλη μου

να

νιώσω

τα δικά σου

Ταράσσω αισθήσεις

και

σαν ταραχοποιός

εξορίζομαι..

Περνώντας

τα σύνορα

κρεμιέσαι

στο κελί σου

χαράσσοντας πριν

τα χείλη σου

με το μαχαίρι

και

τη νύχτα..

που

με αρνήθηκες..

…..