Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

η ρώμη του οίστρου




















Ποιούς θεούς

ήρθα να ανταμώσω -;-
Ληστεμένα φτερά
πανάκριβα μάρμαρα
και φαντασία βουβή -;-
Κωφάλαλες λέξεις
στιγμών θριάμβου
κάτω από
πυγμή αιμάτινη -;-

Συμπλέγματα
διαστροφής
μέσα σε
λίμνες γαλάζιες -
Να ξεγελούν
τους ουρανούς
με πλακόστρωτα -
οπτασία
στερημένων χειλιών -
του νου χειλιών -
από φιλιά φωτιάς
άσβεστης φλόγας -!-..

Μέτοικοι θεοί
στολίδι πλατείας
αφού η πόλις των
έφραξε
από πομπή νεκρική
και μοιρολόγια
κάτω απ' τη
σπάθα της
προδοσίας..

Δεν ήταν δικός μου
ο θεός -!-
Θεός ουδένας -!-..
..Στα πόδια τους
κυλά το χρήμα
κι αναβλύζει ντροπή -!-

Βιτρίνας θεοί
σκαλισμένου πριν
στο τώρα του
θέρετρου..
αφού η πόλις των
τους άδειασε..

Γλίστρησα
και κύλησα
νόμισμα...
νόμισα όναρ -!-..
και μπουσουλώντας
γύρισα...

Να κλειστώ -
να εγκλειστώ
σε καπνιζόντων
πτέρυγα -
με πτερύγια
λεηλατημένα..

Στο κελί -!-
Στο κελί μας
αγάπη μου
κάνε με θεό -!-
Απόψε
θεός να γίνω
να νυχτώσει
και να ΄μαι
αστέρας σου -!-..

Μόνο γι' αυτό
άξιζε το ταξίδι..

Των ποιητών ο
οίστρος
με ακολουθεί
όπως
η πόλις
οι πόλεις
η πόλη
κι οι
πόλεις
που ξεπάγιασαν
τα όνειρά μας
να σβήσουν τις
ακοίμητες τις
φλόγες μας -!-..

Περπάτησα
πάνω σε αίμα πολύ
κι έφτασα
στην αγκαλιά σου
νικητής απορημένος
ποιητής αλλοπαρμένος...

...και
μόνο γι' αυτό...
το ταξίδι μας άξιζε -!-