στα ψέματα ζούμε.
με καρκινογόνες μουσικές
αληθινά χορεύουμε.
δεν υπάρχουν μυστικοί
στους τόπους των απόντων.
λόγια, λόγια και λόγια -
παράλογη ικεσία για νερό
στο ωκεάνιο κέντρο -.
το αίσθημα - η ψευδαίσθηση
των πεινούντων τη φωτιά,
που κάποτε υπήρχαν φλόγες στο τρένο.
δίχως παράθυρα το τρένο των εκλιπούντων,
με σιωπές δίφυλλες για τα προαστιακά καρφιά -
με τους λεπρούς επιβάτες και
τα κουδούνια των βημάτων.-
κι εκεί, παρεκτρέπονται οι αιώνες
που ελπίζουν στο αιώνιο.
στον απειροελάχιστο ενικό μου
απογιγνώσκομαι χαώδης. στα ψέματα πέθαινες κι
αλήθεια σιωπούσα._
