Τρίτη 5 Αυγούστου 2014

μνήμες

μόνο οι μνήμες, μου στέκονται αγέρωχα. / οι μνήμες με θάβουν. / οι μνήμες με λιβανίζουν χλευαστικά. / ακόμη κι η βροχή, που τόσο λάτρεψα, αυτή η πιο πιστή πουτάνα μου, στο μνήμα μου επάνω, σοδομίζει ξανά στην απουσία της σάρκας - κι ας λιώνουν τα σίδερα έξω στον άκοσμο.
πρόσβαση ακόμη στις αμαρτίες μου η βροχή, κι έχει τη δύναμη να καταρρέει και τον τάφο μου.
ούτε εκεί έχω φωλιά. οι τόποι, παρά την φύση, αμαρτάνουν μαζί μου άτοπα.