Κυριακή 8 Ιουνίου 2014

τίποτα

μυρίζει χώμα το παραμύθι σου, κι αυτοκτονεί ο Λύκος στον πρώτο ύπνο.
στην πρώτη μπόρα,οι μύθοι έσταξαν σκουριά, κι η απόδραση ήταν εύκολη.
όταν οι υπνοβάτες τραβήχτηκαν στους δρόμους, άλλη μια πόρνη άπλωσε τους λεκέδες της, για ξεκάρφωμα, να λέει ότι υπάρχει.

τίποτα δε λειτουργεί, κι ο θεός έχει πεθάνει από την πρώτη μέρα της
δημιουργίας του. αλκοολούχος Κυριακή τινάζει πέταλα. όλα ζορίζονται στην
ανυπαρξία τους. εκείνος αστράφτει σιγουριά του Τότε, κι ο διάολος
κενός.
έτσι, μούφα και η συγχώρεση στ' ανισόρροπα τα λεξικά. αδέξιος αρμενίζω στη σκοπιά των τάφων. όλα τάφος._