ένα καρβέλι μαγκωμένο χρόνια στη μασχάλη μου, για ζόρικους καιρούς,κάρφωσα στα σύννεφα απόψε - φεγγάρι τ' ουρανού μου,
μη και ξεχάσω πώς φιλούν τα καλοκαίρια στο στόμα,
και πώς παίζουν τα παιδιά τη φυσαρμόνικα,
τις μέρες που θα ΄ρθουν, να θυμάμαι, οι θάλασσες στο νου μας -
/ πλέκω παλτό για το χειμώνα. μη δαγκωθώ
στο συρματόπλεγμα. _ /
