Παύεις
να λογίζεσαι κάτοπτρο / Το άδειο σούρουπο θησαυρίζει νοτιά / Καπνοί
τρέχεις – νεφέλωμα αιθάλης / σε ζωές που ξενιτεύτηκαν πριν ωριμάσουν τη
γενναιότητα / να βγουν σε Στιγμές Σμίξεις.
Η Τήξη σε Πονά κι ας δείχνεις Μεγάλος. Απλώνεσαι, μπουσουλάς μηρυκάζοντας πέταγμα. Η Προσμονή σε Αδειάζει. Παύεις. Πανικός Ουρανός τρέμει βιολί την καρδιά σου. Τουφεκίζεσαι Παιδί και αναμένεις γενικώς. Τι όμορφος που είσαι -!- Ο Αναμένων Αιώνας μου.. τι όμορφα που χνωτίζεται ο αιώνας μου-!-
