..έσταξα χείλη στη σκηνή Σου / Όταν έρριξα την αυλαία / δάγκωσα τις διαδρομές Σου κι / απλώθηκαν τα θεωρεία Σου μέχρι τα καμαρίνια / Ο τελευταίος θεατής Σου εγώ / κι ο πρωταγωνιστής του σεναρίου Σου / γαντζώθηκα στις πέντε Σου αλανιάρικες μάγισσες / σ' έπαιξα βιολί στα δίδυμα φεγγάρια του προσώπου μου / και με τα δάχτυλα εξόρυξα τα θέλω Σου.

Ήταν βράδυ. Οι κομπάρσοι αναστάτωσαν τα νέφη. Έβρεξε. Στην αίρεση του κορμιού μου, γιγαντώθηκε η χλιδή Σου. Είναι αυτές οι Στιγμές, που οι τρελοί φρενάρουν το Χρόνο. Φρενάρω. Και πατάω απότομα γκάζι στους γκρεμούς Σου. Αχαλίνωτα ταξιδεύω. Σε πίνω θεριεύοντας τον καπνό του τρένου μου. Πάλι πάνω. Πάντα εκεί. Στην κατάρα μου κι ας άργησες.
Σου είπα: Ηθοποιός σημαίνει Ίσκιος μιας κόλασης εκρηκτικής. http://www.youtube.com/watch?v=Mc09h0FRMGc Πάρε με Ίσκιο.

Είναι βράδυ. Δεν έχω παύσεις τις νύχτες. Μαρτυρώ την υφή των νυχιών μου. Κάθε βράδυ. Με μαρτυρώ σε Σένα και πάλι να μπλέκομαι με του ανέμου Σου τα μαλλιά. Πρωτόγονα μιλώ. Καταλαβαίνεις το σχήμα μου. Μεγαλώνω μαζί Σου. Τα νερά μου εγκυμονούν.

Κάθε βράδυ σε έχω...