Δεν έχει τέρμα τούτο το βαρέλι.
Πνιγμό στη μούργα μονάχα.
Σβούρες φέρνεις στο θάνατο. Μυρίζει λάδια ο θάνατος και νόθους θεούς στα θλιβερά καντήλια των άδειων ΄κονοστασιών. Γέρασαν οι σημειώσεις για το μενού της ΄βδομάδας κι οι χρόνοι άπλυτοι πιλατεύουν σαρκάζοντας. Μας χλευάζω που λυγίσαμε τα πόδια για να ποτιστούμε σάλιο και σπέρμα - τυφλοί στα περβόλια.
Οι μέρες κόντυναν. Μας εγκατέλειψαν κι οι σκιές μας. Κανείς δε με κοιτάζει. Δε μας μιλούν τα βαπόρια. Δε μας αναγνωρίζουν τα θεριά.
Λύση το Χάος. με γέρμα ποτισμένο χρώματα όλα από καταβολής Άναρχης, που σου αλλοτρίωσαν λιβανίσματα και ύμνοι τιμωροί με μάσκα αγάπης.
Ακούω τρένα βραχνιασμένα - υπερσυμπαντικά ταξίδια ακούω έτοιμα ν' αναδυθούν στην πρώτη πολιορκία της βουλής. Αφήνω τη γνώση να τρέξει λαρύγγι χαλύβδινο - ήχοι πρωτόγονοι. Κάτι αστράφτει κάτω απ' τον τόμο της σάρκας μας. Λίγο ακόμη να αιμορραγήσουμε να πλυθεί η ζωή..Πονούν οι Δημιουργίες, δεν φοβάμαι τη γέννα. Ανάσες και ώθηση. Έρχεται η Αυγή.
Καλή αντάμωση -!- Θα με θυμηθείς αύριο στου τέλους την υπογραφή.
