Μην κοιτάς το δάχτυλο-!-
το φεγγάρι να δεις-!-
Που κατεβάζει ο ποιητής
στη γεωγραφία του ύπνου σου
σελίδα ν' αλλάξεις
στο αναλφάβητο εγώ σου
Και κατεβαίνω κι εγώ
ανυπόδητος
Τι να τα κάνω τα παπούτσια
όταν
μας λείπει το αύριο-;-
Γδέρνω ανώφελες μέρες
βυθισμένες
σε κουτσές πολυθρόνες
και
ξεφλουδίζω τους ίσκιους
που μάραναν τα μάτια τους
Φεγγάρι να σπείρω
μ' αντάρτικους ήχους
Δεν προλαβαίνω
να σου μαδήσω μαργαρίτες -
Τελειώνει ο αέρας
και μελανιάζουν τα οράματα
Μη με ρωτήσεις..."μ' αγαπάς-;-"
Ρώτα μόνο
αν εσύ αγάπησες εσένα..
Κι άκου-!-
Έξω μάχες μαίνονται
Μην κλείνεις τ' αυτιά σου-!-
Η πείνα κουλουριάστηκε
στα σπλάχνα σου
και τρώει τα παιδιά σου
Κι ο γύπας
γαντζώθηκε απ' τη γλώσσα σου
κατασπαράζει τη χροιά σου..
Δίχως παπούτσια
-τι να τα κάνεις-;-
ξεκάρφωσε τα πέταλα του νου σου
και πολέμα
με το φεγγάρι αγκαλιά
για τ' άλλα πρωινά-!-
