Παρακαλώ αναμείνατε-!-
Γενικώς αναμείνατε..
Στο ακουστικό σας -
κρατημένη κλήση -
Στο κρεβάτι σας -
κρατημένο τ' όνειρο -
Στο θέατρο -
κρατημένη θέση -
Στο
στο
στο..
Στο δρόμο
κρατημένο πάρκιν-
Και θεές κρατημένες
στα καπώ της διαφήμισης..
Γενικώς αναμείνατε
να βουλιάξουν οι λέξεις σας
στα σύρματα
που τρυπούν τα μυαλά σας
Στην υστερία σας μέσα -
σα σειρήνα που τσιρίζει
στο παραβιασμένο εγώ σας
Στις πτυχές των
ένδοξων ημερών σας -
εκείνων με
τους προγόνους
που σοβαροί
βαραίνουν τη γενιά σας
Σοβαρός να κοιτάζεις
τα πλούσια στήθη..
Φυλαχτά δεν υπάρχουν
καρφωμένα στο δέρμα
Κι αν φιλήσεις το είδωλο
θα αιμορραγήσει ο εγκέφαλος
το γεννητικό το σύστημα
θ' αποδιοργανωθεί
κι η παρουσία της ποίησης
μάταιη και τρελή
Παρακαλώ αναμείνατε
δαγκώνοντας τα χείλη σας
Η γλώσσα
ας κυλήσει -
έτσι νεκρή που είναι -
ούτε για γλύψιμο τώρα
δεν κάνει
Κι οι περιπέτειες...
ένας ύπνος ακόμη
μ' ένα στεντόν
που ξέμεινε
απ' την εποχή του πανικού
Για τ' άλλα
δεν έχω λόγο..
Στα υπόγεια οι χαρές -
αλυσοδεμένες
μη φύγουν
Το κίνημα όμως
καλά κρατεί..
Η ισότης επετεύχθη-!-
Παρερμηνευμένα συνθήματα
ώσπου
να καεί ένα τσιγάρο
Κι ο ήλιος
πίσω απ' τους καπνούς
αναδύεται άτρωτος
με στραβό μαγκιόρικο χαμόγελο-!-
Εμείς
κλεινόμαστε στους κύκλους-!-..
Κύκλοι παντού-!-
Μέχρι
και στα βλέμματα
να μη χυμήξουν και
φύγουν μακριά..
Και
γενικώς να αναμένουμε-!-
με τις αλυσίδες στα χέρια
μη μας πετάξουν οι λέξεις..
Και μόνο καθ' υπαγόρευση
σαν καθ' εικόνα
και ομοίωση
τηλεκατευθυνόμενων πραγμάτων
Το κάρο του δήμου πλήρες -
κάποιες αξίες
κάποιοι παλμοί
και μια λατέρνα ξεκούρδιστη
σαν πυρετός του τύφου
Και μη μιλάς για θάλασσα-!-
Κι ο Μάης αυτοκτόνησε -
ακάνθινα τα στεφάνια-!-..
Ευθανασία στη σκέψη σου κάνε
και πιάσε πάλι τον κασμά
τις πέτρες να σπάσεις
και τις πέτρες να ξανασπάσεις..
Σίσυφος είσαι
γι' αυτό...
το διάλειμμά σου τέλειωσε..
