Κυριακή 30 Μαΐου 2010

"ΣΤΩΝ ΜΕΛΤΕΜΙΩΝ ΤΙΣ ΡΑΧΕΣ"






















Υπότιτλος: "...Ίσως νάναι κι έτσι..."


μικρό αφιέρωμα

στην Κρητικοπούλα συγγραφέα

Ρίκη Ματαλλιωτάκη
για το βιβλίο της:
"στων μελτεμιών τις ράχες"


Πάντα μα πάντα
ήμουν εγώ...κι ο ... άλλος
Κι άλλος ... μ' έκαψε
γιατί
μα γιατί...
έκαψαν την ανθρωπιά μας
Το λυρικό μας όνειρο
για μιας αγάπης φιλί

Σου χάιδεψα το αγόρι
Το ένιωσα με
ξέπλεκα μαλλιά
στην καρδιά του
μώλωπες
απ' τα σκουπίδια του
κόσμου μας
Τον βρήκα δραπέτη μου
δικό μου δραπέτη
όχι δειλό
μα συντρίμι
μέσα στον
σκουπιδότοπο του
χάους μας
Μέσα στην ανυπόφορη
εξέλιξη του άκοσμου
περιβλήματός μας

Τον χάιδεψα
όπως χάιδεψα το
δραπέτη μου
όπως ... εμένα
εκεί
στην κατρακύλα των
γιορτών
που εστιάζεται το φύλο

Έχει ο Έρωτας φύλο -;-

Η Αγάπη έχει φύλο -;-

Το Όναρ -;- 'Εχει φύλο το Όναρ -;-
Έτσι χάραξα εγώ
το δικό μου δραπέτη
κι όταν απέδρασε απ' το κελί του
τον ανέτειλα Ήλιο λαμπρό -!-

Δίχως φύλο
ο Έρωτας στάζει προσευχή στο Άπειρο των Απείρων
και λατρεία πύρινη -!-
Ασυννέφιαστος ουρανός
σε ασύνορο σύμπαν -!-

Φίλη μου, Ρίκη,
φιλώ την Ψυχή Σου!...

συνοδεύει ο Τζ. Πανούσης με:
"ένα τραγούδι για το χειμώνα"