Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2017

υδάτινα μάτια






















""η βροχή", λέει, "σταματάει νωρίς, όπου πάω εγώ..και θέλω να μη θυμάμαι"
και λέω..: στο σώμα της βροχής, η μνήμη του ουρλιαχτού, ο μετέωρος τσίγκος, ο πόνος όταν εισέρχομαι στον κύκλο του μυαλού μου, το δάχτυλό μου με τις αγκίθες που παραμερίζω τα ουρλιαχτά, το παρόν του νοτιά στα μάτια μου, κι Εσύ πίσω απ' τα μάτια των υδάτων το προηγούμενο βράδυ με το γρατζούνισμα του ήχου στις επιθυμίες μου, στην επιγραφή παρόντος μου με τη βαριά, χειμωνιάτικη, κουρτίνα, κι απόψε η πορεία του λύκου στον αδίσταχτο σπαραγμό κάτω απ' τη χαραμάδα της πόρτας σου, όταν Εσύ νομίζεις πως κοιμάσαι."