Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

μολύβια υγρά

δεν επιστρέφω. παρεκτρέπομαι, σ' έναν άκοσμο κόσμο. γιατί ο τρόπος μου, δε στήνει πτώσεις στο Όναρ.
έχω πολλούς παραδείσους να βυθίσω, για να χτίσω δικιά μου πύλη στην κόλαση του αέναου. από μια κόλαση αναγεννάται η φλόγα η ιερή. ...έτσι, όσο κι αν με κρίνουν, τη μέρα της κρίσης, θα αναμένω εμπροσθοφυλακή, με το μολύβι μου, και θα κοιτάω, στα μάτια πάντα, τους επικριτές μου. πάντα το βλέμμα μου βυθίζεται σε άβατα και γδύνει παλμούς. έτσι ο Έρωτας, παύει να μένει πήδημα, και πιάνει ουρανούς, σε ύδωρ κι αρμύρα.
δεν έρχομαι λοιπόν. παρεκτρέπομαι άγρυπνα, σε συναρπαστικά ταξίδια, που μοναχά οι καταραμένοι, κι ας δείχνουν λασπωμένοι, ποιούν.