Σήμερα
Πεθαίνει -!-
Αύριο
Πεθαίνει -;-
Ερωτώμαι δια
Των γεγονότων
Μέσα από γραπτές
Σημειώσεις
Και κινήματα
Ό,τι κράτησε
Και κράτησε
Επί της
Μνήμης –
Πορείες και
Βροντές
Με το δάχτυλο
Στη
Σκανδάλη
Και πίσω
Από
Τους κρότους
Στις
Θαμπές μέρες
Που
Επιτήδεια
Θαμπώθηκαν
Επιτήδεια
Κάλυψαν με
Πάχνη
Ποιοι -;-
Κάποιοι
Εκείνοι των
Νημάτων που
Κινούν
Τις μέρες
Μη γνωρίσω
Μη δω
Και
Φρίξω
Από τα
ύπουλά τους –
Σκοτεινές
Διεργασίες
Που πίνουν
Αίμα
Να ζουν
Τεμαχίζοντας
Αλυσίδες και
Συνέχειες γεγονότων
Να γνωρίσω
Τους αληθείς
Της αλήθειας
Τεκταινόμενα
Και λένε
Κρυφός
Κι απορώ
Γιατί αισθάνομαι
Γιατί γνωρίζω –
Κρυφός
Σημαίνει
Δόλιος
Τι -;-
Πως αλλιώς -;-
Στη φύση
Που απλώνει
Και ξεδιπλώνει
Ξεδιπλώνεται
Γύρω
Και ενώπιον
Δίχως φραγμούς
Γεννά η φύση
Κι ομιλεί
Και τώρα
Βλέπω
Κάτω από τσιμέντα –
Ηχορύπανση
Να καλυφθεί η
Φωνή της –
Ηχορύπανση
Στα
Αυτιά μου –
Σκοπίμως
Πυροδοτούμενη
Να μη μπορώ
Να συλλαβίζω
Το νερό
Που τρέχει
Στο πάντα
Να μη μάθω
Το πάντα
Να μη δω
Το ποτέ
Κι όπου τα
Βρω –
Παγκάκια στους
Δρόμους -
Να τρομάξω
Και
Πανικόβλητος
Να κλειστώ
Στον τάφο
Της αμάθειας
Λησμόνησα -!-
Το κέρας της
Αμάλθειας
Λησμόνησα
Και
Τη χρήση μου
Λησμόνησα
Λησμονούσα
Γιατί
Τους γλίστρησα –
Η φύση
Αιμορραγεί
Κι ακολούθησα
Την οσμή της
Γλύφοντας
Τα πέλματά της
Που στάζουν
Πληγή
Συννεφιασμένε μου
Ουρανέ
Βρέξε
Να βρω
Φιλί -!-
Ν’ αγγίξω
Γιορτή -!-
Άδολη θέση
Του συν
Της πηγής
Δημιουργίας
Και άλλων
Στο αφανέρωτο
Των αιώνων -!-..
Κι όταν
Τη σκανδάλη
Κι όταν τραβήξω
Μην αστοχήσω
Από μαρασμού
Την άγνοια
Να βρω το
Στόχο
Να μη προσκυνήσω
Να γονατίσω
Τις πόρτες τους
Τις ατσάλινες –
Κλειδωμένα που
Κρατούν
Κι επικρατούν
Που κρατούν
Μυστικά
Τα δώρα
Που τάχθηκαν
Δικά μου
και
Δικά σου..
