Όταν γεννιέσαι
έχεις να
διατρέξεις
το Όλον του
θανάτου σου
και
πεθαίνοντας να
καρφώσεις
το άπειρο της
Ζωής
Βέβαια
όσα πουλιά
μπορέσουν να
επιβιώσουν
σ’ όλες τις
εποχές του
νου σου
θα άδουν για
όλες τις
γενεές του
μέλλοντος
που πρόλαβες να
αναδείξεις στο
βλέμμα σου
Κι οι φώκιες
θα σπαράζουν για
τη συντριβή σου
πάνω στη
μάντρα με
τους έρωτες...
..Εκεί που
αποσύρονται οι
μηχανές του χρόνου
Καλημέρα σου -!-..
..Κι ας είναι βράδυ
Είσαι πρωί -!-
Κι έτσι
πορέψου!
