ανατροπές

Κούρασα τους αιώνες
που χάραζαν
την απουσία σου
στο κορμί μου

Τις αλυσίδες τάραξα
που ξαγρύπνησαν
το δέρμα
της καρδιάς μου

Κι ανέτρεψα
τις θεϊκές συνομωσίες
με τη σπαραχτική κραυγή
του όρνιου
που σύντριψαν
οι παλάμες μου

Κι είπα να σχεδιάσω
δυο σύννεφα σ' έναν καημό
τη θάλασσα ν' ανέβω
Να αφεθώ στην έκταση όλη
της φωνής μου

Ενώ εσύ
θ' ατενίζεις το αρχείο
των βιβλίων σου
κι οι άλλοι
θα ξεφυλλίζουν τις ζωές μας
να ταράξω τα ρήματα
ρήγματα να κάνω
στην κυριαρχία των αχρείων

Να σε κοιτάζω
και να ονειρεύεσαι