Σάββατο 2 Μαΐου 2009

στη μπόρα



Θα μου πω αντίο

σε μια περαστική μπόρα
λίγο μετά
τη συντέλεια του κόσμου
λίγο μετά που
μάτωσε
το χέρι της καρδιάς
στον καρπό του καρπού
που παραμέλησα
Ανάμεσα
σε πτώματα ερπετών
που δυσοσμούν ανυπόφορα
Ανάμεσα
σε γκαζωμένες διαστροφές
Στα
παρασκήνια
των καιροφυλακτούντων
Στα
προπύργια
της ερημειάς
Και στο άλλο
που ακόμη δε γεννήθηκε ή,
που γεννήθηκε δίχως
να γίνει αντιληπτό

Κι εσύ μη γελάς!
Δεν έμαθες ακόμη να γελάς
Κι αυτό το βράδυ
να το θυμάσαι