Μέρες τώρα
βαδίζω με τα τέσσερα
Μάτωνα τα πέλματα
τριγυρίζοντας μικρός
στις συγυρισμένες αλάνες σας
ανοιγοκλείνοντας τις παλάμες μου
- σα θήκες βιολιών -
ζητιανεύοντας
την ακοή σας
να
συνοδέψει την ορθότητά μου
Κάποτε ξημέρωσα
τυχαία
σε μια πτυχή της Άνοιξης
Άνοιξα τις παλάμες
και
κρεμάστηκα στην
καγκελόπορτά της
Έσταξα αίμα
με πόδια τριμμένα
στα τσιμέντα
της αμαρτίας σας
Έτσι έμαθα
να βαδίζω στα τέσσερα
να πίνω
τη βροχή
αφού
πλήρωσα όλα τα τέλη
και
τους φόρους αίματος
που μου επέβαλε
η κοινωνία σας -
όχλος ανθρώπων
και διαφθορέων -
Δίχως όνομα
έμαθα
να μη λογαριάζω
τα δόντια σας
την τροφή σας να
μη λογαριάζω -
το αίμα του συνανθρώπου σας
Γαβγίζω
και τρέχετε δειλοί
Βρυχώμαι
και τρέχετε δειλοί
Παίρνω το δρόμο της ζούγκλας
και λευτερώνομαι
εγώ ο μικρός
που ζητιάνευα κάποτε
στις συγυρισμένες αλάνες σας..
