Μια διαδήλωση ονείρων..
Διαδηλώνουν οι ιστοί του νου μας
Διαδηλώνει το μεδούλι μας
Επίτρεψέ μου να σ' αγαπώ...
πριν θρυμματίσει η ηχορύπανση
τα όμορφα χείλη μας
εκεί
που πίνουν τη φουρτούνα της θάλασσας
για να ψελλίσουν άσματα έρωτα
Πρόστυχη πόλη η θάλασσα-
νεκροταφείο ταξιδιών
από χρόνους αρχής
και τέλους..
επίτρεψέ μου να σ' αγαπώ...
Σου έχω μιλήσει για την αρχή και το τέλος-;-
Κοίτα τα χέρια μου
τις γραμμές μου δες
τα τάρταρα δες
και τις ρίμες
στο χάος των ανθρώπων..
Παντού γρυλίζουν σκυλιά
Παντού μυρίζει σάπιο κρέας
Παντού μια ανάμνηση το όνειρο
Τα περβόλια-!-
Τα κορίτσια άργησαν
τα αγόρια αργούν
κι οι χειροπέδες
Παντού χειροπέδες
ακόμα και στα βλέμματα
Γι' αυτό σου λέω: Επίτρεψέ μου να σ' αγαπώ...
Πες μου!
Έχουν φύλο τα βλέμματα-;-
Έχουνε φύλο οι καρδιές-;-
Οι μουσικές-;-
Έχουνε φύλο οι μουσικές-;-
Τροχοπέδη αισθήσεων
γι' αυτό παύουν τα ποιήματα
Ψέματα είναι οι ποιητές
Ψέματα κι οι αναμνήσεις των στίχων
Ρήμαξαν μέχρι κι οι θύμησες
Γλιστρούν τα μνημόσυνα
σε γλίτσα λεωφόρων
εκεί που βι άστηκαν τα πουλιά...
Επίτρεψέ μου να σ' αγαπώ...
