Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

της αγάπης μου...



Ψυχική αιμορραγία
προκαλεί τύφλωση
συναισθημάτων
και
κοσμογενή συνεύρεση
σε κύκλους αινιγμάτων

Και
κάπου εκεί
σε συνάντησα
Μη μου αναταποδώσεις
το κοίταγμα -
αν δεν το θέλεις, δηλαδή
Έχω πλέον συνηθίσει
την ανακολουθία
και τις άλλες
παθήσεις των αισθήσεων

Έχω καπνίσει άπειρα
ανά τους αιώνας
των παραισθήσεων

Δέρμα ψυχής
ανθεκτικό
στις σεληνιακές κινήσεις
και
λικνίσματα
κολάκων της αυλής

Έτσι
δονείται το υπόστρωμα
της, ας πούμε, Αυγής μου
και παίρνω τους δρόμους
τα βράδια
και πάντα βράδια
δαυλίζω υπό
τα φεγγάρια
να γίνουν μορφή σου
Πάντα
να σου ψάχνω
την αθέατη πλευρά
να μπω
στον πυρήνα
της υφής σου
Να γίνω φόντο
της έναστρης προβολής σου
Να στερεώσω
τα μάτια μου
στις κουμπότρυπες
των προσδοκιών σου

Κι εσύ μπορείς
να κοιτάς παντού
και να γεύεσαι ό,τι

Κι ότι
το σούρουπο
ήρθε βροχή
οπή
στην καρδιά μου
ν' ανοίξω
ψυχή μου να στρώσω
ν' απορροφήσει
τη θλίψη της φωνής σου

Έτσι
εγώ
μπορώ
να σ' αγαπώ